Του Θωμά Κιούση
Άσε το νερό να τρέχει
Εκατοντάδες κυβικά πόσιμου νερού πήγαν χαμένα στα Χώστια Βοιωτίας πριν από λίγες ημέρες εξαιτίας σοβαρής βλάβης στο δίκτυο ύδρευσης σε συνδυασμό με τη χρονική καθυστέρηση για την αποκατάσταση. Περίπου ένα 24ωρο χρειάστηκε για να έρθει συνεργείο της ΔΕΥΑΘ στο σημείο.
Ο ήχος από τη ορμή του νερού που έτρεχε ανεξέλεγκτα όλες αυτές τις ώρες, ήταν ένα ενδεικτικό μέτρο για την μεγάλη ποσότητα και ταυτόχρονα μια στενόχωρη κατάσταση για το μέγεθος της σπατάλης.
Ίδια χαοτική είναι η εικόνα γενικότερα στο δήμο. Ατέλειωτα κυβικά πεταμένα σε αλλεπάλληλες βλάβες και για μεγάλο χρονικό διάστημα στα Βάγια. Πριν κάποιες μέρες εφτά βλάβες ταυτόχρονα, οι τρεις από αυτές στην Αλυκή (σχετικές φωτό από Χώστια και Βάγια).
Είναι σημαντικό, ότι τέτοιες σπατάλες νερού γίνεται σε συνθήκες παρατεταμένης ανομβρίας, μόνιμης αγωνίας για τη μελλοντική επάρκεια και συνοδεύονται από την ταλαιπωρία του κόσμου.
Επιπλέον, οι μεγάλες ποσότητες που πάνε χαμένες, αποτελούν κόστος για την επιχείρηση και μέσα από την υποχρέωση της ανταποδοτικότητας εσόδων – εξόδων, θα επιβαρύνουν τελικά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τους πολίτες, οι οποίοι δεν ευθύνονται για τις καθυστερήσεις εξαιτίας των ελλείψεων σε προσωπικό.
Η ΔΕΥΑΘ διαθέτει δύο υδραυλικούς και έναν σε ηλικία συνταξιοδότησης, αλλά αυτήν την περίοδο μόνον ένα για όλο το δήμο, από τον Ελαιώνα μέχρι το Σαράντη, από τη μια μεριά στην άλλη. Τέλος του χρόνου είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να αποχωρήσουν οι δύο λόγω συνταξιοδότησης.
Είναι προφανές ότι με αυτά τα δεδομένα δεν μπορεί να υπάρχει σωστό και γρήγορο αποτέλεσμα. Υπάρχει όμως πρόβλεψη για την αντιμετώπιση αν τύχουν π.χ. ταυτόχρονα βλάβες; Είναι λύση το νερό να τρέχει ανεξέλεγκτα ή αντίθετα να κλείνει η παροχή σε ευρύτερη περιοχή ή και σε όλο τον οικισμό για πολλές ώρες μέχρι την αποκατάσταση;
Και μετά την επισκευή ακολουθεί ο άλλος … Γολγοθάς. Αυτός της αποκατάστασης του χώρου, από τα σκαψίματα που γίνονται σε δρόμους και ασφάλτινες επιφάνειες προκειμένου να επισκευαστούν οι βλάβες.
Η αποκατάσταση όμως παραμένει μακρινό ζητούμενο. Τα ανοίγματα μένουν με χώματα, με λακκούβες, με σκόνες, με κίνδυνο για ατυχήματα και βλάβες σε οχήματα, ακόμα και πιθανούς τραυματισμούς για τους διερχόμενους πεζούς πολίτες.
Η διοίκηση της ΔΕΥΑΘ δεν μπορεί να αναζητά κάλυψη πίσω από εξωγενείς παράγοντες όπως κυβερνητικές καθυστερήσεις και (μη) αποφάσεις, για νέες προσλήψεις. Είναι γεγονός ότι από τα 56 άτομα που διέθετε πριν την επέκταση στις δημοτικές ενότητες, τώρα έχει λιγότερο από τους μισούς.
Το πρόβλημα όμως είναι τόσο μεγάλο που πρέπει η ίδια να βγει μπροστά.
Μπορεί να αναζητήσει και να εφαρμόσει λύσεις απόλυτα εφικτές, ειδικά από τη στιγμή που πρόκειται για το πολυτιμότερο αγαθό και την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Οι καθυστερήσεις στην επισκευή ζημιών και η μη αποκατάσταση των χώρων, δεν προκαλούν μόνον τα εύλογα, δικαιολογημένα και μόνιμα παράπονα των πολιτών. Αποτελούν πλήγμα στην εμπιστοσύνη και θέτουν σε αμφισβήτηση ακόμα και την μεσομακροπρόθεσμη προοπτική και βιωσιμότητα της ίδιας της επιχείρησης.
Γιατί αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί αποτελεσματικά παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του τεχνικού προσωπικού, όλα τα ενδεχόμενα μπορεί να είναι ανοιχτά. Το μέλλον γίνεται πιο επισφαλές.
Το θέμα είναι να μην το επιταχύνεις από μόνος σου ή ενεργητικά και δημιουργικά να κάνεις ό,τι μπορείς για να το αποτρέψεις.
Στο μέτρο του εφικτού, λύσεις υπάρχουν, αλλά για να δοθούν χρειάζονται αποφάσεις. Και για τις αποφάσεις χρειάζεται πολιτική βούληση με στόχο την επάρκεια και την ποιότητα προς τους τελικούς αποδέκτες, τους πολίτες.
ΘΩΜΑΣ ΚΙΟΥΣΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
πρ.ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΥ ΘΗΒΑΙΩΝ
